بر بستره های وحدت چپ
دنیز ایشچی
این ماکیاولی بود که در بحبوحه ناامنی های ایتالیا در قرن شانزده میلادی، بهترین استراتژی سیاسی را در تامین تضمین بالاترین میزان تداوم امنیت اجتماعی را در پراگماتیزم سیاسی می یابد. به اعتقاد وی والیان محلی برای تامین امنیت اجتماعی مردم شهرهای خویش، با نیروهای والیان و شاهان شهرهای مشابه وارد مناسبات و توافق های لازمه ای گردند تا در مقابل دشمنان کلان تر قابلیت مقاومت داشته و به حیات اجتماعی خویش ادامه بدهند. در شرایط حاکمیت ناامنی ها، هرج و مرج اجتماعی، پراگماتیزم سیاسی اجتماعی را مناسب ترین شیوه تامین اجتماعی سیاسی ارزیابی می کند. ادامه خواندن Continue reading →