کدام روش برای وحدت :
اختلاف نگری مطلق یا مطلق زدائی از اختلاف ؟
گفتگوها تحت عنوان «پروژه وحدت چپ»، زمان طولانی ای برده اند، که واقعا قابل توجیه هم نیست. این زمان، برای بسیاری مسئله انگیز است. می گویند اگر شما پای وحدت رفته اید، حتما مبانی وحدتی داشته اید پس این زمان طولانی برای چه بوده است؟ اگر آن مبانی را نداشته اید چرا پای وحدت رفته اید؟ واقعیت این است که گفتگوهای پروژه وحدت چپ بدون مبانی وحدت و برای دستیابی به این مبانی شروع، با «فراخوان» علنی شدند و ادامه یافتند. تجربه «پروژه وحدت چپ» دست کم برای گرایشات حاضر در آن، تجربه جدیدی است که نمی توان آن را با تقدم مبانی وحدت بر گفتگو برای وحدت توضیح داد. تجربه نشان می دهد که گرایشات متنوعی که پای پروژه وحدت رفته اند، با برداشت ها و چشم اندازهای مختلف و حتی متضاد شروع کردند، ولی گفتگوها نتایجی داشته اند. روش برخورد با «وحدت در تنوع» میان این گرایشات متنوع و شکل دادن به وحدتی میان آنان که ممکن و مفید باشد، نتایج این گفتگوها می توانند باشند. توجه شود، صحبت از وحدتی ایده آل میان گرایشات متنوع نیست، ممکن و مفید بودن آن خواسته می شود. بدون چنین نتایجی، بدون یک روش برخورد جدید با وحدت در تنوع، بدون فرهنگ، باورها و رفتار جدیدی در زندگی و مبارزه مشترک حزبی و سازمانی، وحدت میان گرایشات مختلف و دستیابی به یک سازمان سیاسی متنوع چپ و دارای فعالیت سیاسی موثر، ناممکن است. همه چیز آینده این پروژه وحدت چپ، به روش برخورد با وحدت در تنوع بستگی دارد و تکلیف میان روش های مختلف برخورد با وحدت، هنوز بنظر من، در «پروژه وحدت چپ» قطعی نشده است. ادامه خواندن Continue reading