۲۹ ژانویه ۲۰۱۴

در ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگرِ سرمایه داری، مشکلاتِ اقتصادی/اجتماعی بسیاری وجود دارند. فقر، بیکاری، ناعدالتی، اختلافت فاحش طبقاتی، نابرابری حقوقی بین زن و مرد، تداوم ستمهای گوناگون اجتماعی در حیطه های اندیشه، مذهب و ملیت و تخریب محیط زیست تنها بخشی از ناهنجاریهائی است که گریبانگیر مردم میباشد. در عین حال در ایران مانند تعدادی از کشورهای توسعه یابنده، بویژه در خاورمیانه یک رژیم خود کامه مذهبی بر روی کار است که به ستم اجتماعی و استثمار اقتصادی در جامعه شدت بیشتری میدهد. رقمهای بیکاری و تورم بالای ۵۰ درصد بوده و توده های مردم، بویژه محرومان و کارگران اساسا از حقوق دمکراتیک برحوردار نیستند. ادامه خواندن Continue reading →

احمد فرهادی

a.farhaadi@googlemail.com

چندی پیش گردانندگان « پروژهٔ شکل‌دهی تشکل بزرگ چپ » کنفرانسی برگزار کردند. پیشاپیش « گروه کار نظری ـ برنامه ای » این جریان از فعالان خواسته بود در بارهٔ « کدام چپ؟ کدام سوسیالیسم؟ » و « کدام حزب یا تشکیلات؟ » دیدگاه‌های خود را با کنفرانس در میان بگذارند. نگارنده، گرچه در کنفرانس شرکت نکرد، دیدگاه خود در بارهٔ این موضوعات را در ۳ نوشتهٔ جداگانه ارائه می‌کند. اینک نوشتهٔ نخست. ادامه خواندن Continue reading →

مطابق صحبت آخرین جلسه کمیسیون سیاسی تصمیم گرفته شد که اولین جلسه پالتاکی در رابطه با مضامینی که بحث و تصمیم گیری در رابطه با آنان را برای تدوین استراتژی ضرور میدانیم متمرکز شود. در اینجا من مختصرا برداشت خود را در این زمینه برای ارائه در این جلسه ارائه میدهم. تیتر مضامینی که به نظر من درست است در درون ما به بحث گذاشته شود با رنگ آبی مشخص شده. ادامه خواندن Continue reading →

واقعیت این است که انتخابات ۹۲ و جریان مباحث و افشاگریها و کنش و واکنشهای قبل و بعد از آن، چه در سطح رژیم و چه در سطح اپوزیسیون و قدرتهای بین المللی، امکانات تازه ای در زمینه یافتن پاسخهای حداقل نسبت به برخی از این پرسشها را، بر پایه یک رشته داده های عینی، فراهم آورده است. داشتن درکی واقع بینانه نسبت به این مسائل، سهم زیادی در تنظیم نقشه راه اپوزیسیون جمهوریخواه در باره زمینه های واقعی گذار در این مرحله از مبارزات مردم ایران، و در اتخاذ راهکارهای مناسب از سوی اپوزیسیون دموکرات ایفا می کند. ادامه خواندن Continue reading →

 در طول تاریخ معاصر ایران، از انقلاب مشروطیت تاکنون، جنبش چپ یکی از ستون های اصلی تلاش برای تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ایجاد جامعه ای آزاد و عادلانه بوده است و در نبرد با استبداد و حامیان رنگارنگ آن قربانیان پرشماری داده است. فعالان چپ در چرخش های سیاسی مهم جزو اولین قربانیان یورش به اردوی آزادیخواهان بوده اند. از یاد نبرده ایم که سازمان ها و کنشگران چپ در مبارزه علیه دیکتاتوری پهلویچه نقش برجسته ای داشتند، اما از فردای انقلاب بهمن ماه ۱۳۵۷، بار دیگر در معرض تعرضات حکومت جدید قرار گرفتند. استقرار جمهوری اسلامی آغاز دوران جدیدی از سرکوب نسل های بزرگی از کنشگران چپ، زندان، شکنجه، اعدام  و تبعید اجباری بسیاری از آنان بود.  ادامه خواندن Continue reading →

مراجعه به اغلب کتابهای درسی مقدماتی راجع به علم سیاست، تعریف و تمایز ابتدائی و ساده شده ای از «چپ» و «راست» به دست می‌دهد: درهر جامعه انسانی، در یک سوی مبارزه سیاسی جاری، کسانی قرار دارند که از نظام اجتماعی موجود «ناراضی» و بنابراین، خواهان تغییر آن هستند و در سوی مقابل کسانی قرار دارند که از آن نظام «راضی» و بنابراین خواستار حفظ آن هستند. دسته اول، «چپ» و دسته دوم «راست» را تشکیل می‌دهند. در ادامه همین تعریف مقدماتی، در میان چپها آنهائی که خواهان تغییر دفعی و یکباره نظام موجود و جایگزینی آن به وسیله یک نظام نوین هستند، «چپ انقلابی» نامیده می شوند و آنهائی که در پی تغییر تدریجی و گام به گام آن هستند، چپ «رفرمیست» نام می گیرند. و دربین راستها هم، کسانی که مخالف هرگونه تغییر و اصلاح در نظام حاکم هستند، «راست افراطی» و کسانی که به منظور حفظ نظام، اصلاحاتی را در آن می پذیرند، «راست میانه رو» خوانده می شوند (۱). اما چنان که خواهد آمد، موضوع تعریف «چپ» و تفکیک آن از «راست»، صرفأ در تقابل میان «ناراضیان» و «راضیان» خلاصه نمی شود، بلکه بسیاری از مقولات و مسائل فلسفی و ایدئولوژیک، سیاسی و اقتصادی، طبقاتی و جامعه شناختی، فرهنگی و اخلاقی و همچنین تحولات و سنتهای تاریخی در این باره دخیل و مطرح بوده و هستند. ادامه خواندن Continue reading →

پیکار برای برآمد چپی با هویتی بر پایه دفاع بی وقفه از اردوی کار و زحمت، دفاع از تهیدستان، فرودستان و پیکار متمرکز در راه توانمندی توده ها و گسترش آگاهی و سازمانیابی آنان ضرورتی اجتناب ناپذیر است. چپی با تاکید و تکیه بر اصلی ترین جهتگیری مبارزه توده ها برای برکناری جمهوری اسلامی. چپی که دیگرگونی های بنیادی، آزادی، دموکراسی و برابری، رهائی و تحقق حق حاکمیت توده ها را در متن مبارزات آنان برای بهبود شرایط زندگی و خواست های مشخص آنها می یابد وبرای برآمد گفتمان سوسیالیستی پیکار می کند. ادامه خواندن Continue reading →