هر بار که بحران سرمایه‌داری در اوج بوده، پیروان سوسیالیسم، از زمان خود مارکس و انگلس “سقوط اجتناب‌ناپذیر” آن را نوید داده‌اند و هر زمان هم که دوران رونق بوده طرفداران سرمایه‌داری و حتی سوسیال‌دموکرات‌های میانه‌رو به هیجان آمده و ازلی بودن سرمایه داری را تبلیغ کرده‌اند.طرفداران سنتی سوسیالیسم باید به‌دور از تعصبات ایدئولوژیک به یک سلسله سؤالات جدی پاسخ گویند.

بحران اخیر سرمایه‌داری با شدت و حدتی که در سطحی وسیع در جهان ادامه دارد، بسیاری را، به‌ویژه در میان روشنفکران چپ، به این نتیجه‌گیری رسانده که دوران نظام سرمایه‌داری سر آمده و تنها راه‌حل ممکن استقرارِ بلافاصله نظام سوسیالیستی است. ادامه خواندن Continue reading →

مجموعه پرسش هایی که “نادر عصاره” پیرامون نیاز جامعه ما به چپ و نیرومندی آن، و نیز چیستی عمومی چپ و نحله های مشخص آن با علاقمندان این انتخاب اجتماعی در میان گذاشته است، تا همین جا پاسخ های روشنگرانه ایی همراه داشته که جای خرسندی دارد. این تلاش ها اما مفیدتر خواهد افتاد هرگاه که، ادامه بحث بر پایه تکمیل مباحث صورت گیرد و هر نوشته تازه، بیشتر به ناگفته ها و نکات تازه بپردازد.”ف. تابان” کار خوبی کرد که با استناد به نوشته “سهراب مبشری” خود را بی نیاز از پرداختن به موضوع ضرورت حضور نیرومند چپ در جامعه ما دانست؛ چرا که آن نوشته توانسته بود حق مطلب در آن زمینه را خوب ادا کند. خود او نیز البته مرا از پرداختن به یک نکته کلیدی در این بحث معاف کرده است؛ آنجا که بدرستی می گوید چپ هر آن کسی است که خود را چپ می داند و با تدقیق بجای بعضی از کامنت نویسان نوشته او، هر آنکسی که در سمتگیری های عمومی چپ عمل می کند. اما هر اندازه هم که از واقعیت تنوع در میان خود چپ، ناگزیری این رنگارنگی و نیز لزوم رعایت اصل محوری تعلق به جبهه اجتماعی چپ در برابر جبهه راست اجتماعی سخن بگوئیم، در نهایت باز باید روشن کرد که خود به کدام گرایش از چپ تعلق داریم. کوشش من در این جهت است. ادامه خواندن Continue reading →