اخبار روز
پنج‌شنبه ۱۵ فروردین ۱٣۹۲ - ۴ آوریل ۲۰۱٣
قریب دوازده سال است سازمانهای فذاییان خلق ایران-اکثریت واتحاد فداییان (بقایای بیانیه شانزده اذر وتعدادی از انشعاب اقلیت) گفتگوهایی را برای وحدت سازمانی اغاز نموده اند. ادامه خواندن Continue reading
پیش از این در رابطه با پرسش های دوست عزیزم نادر عصاره، در باره چپ کیست و علت پراکندگی آن چیست؟ نظرم را به اختصار نوشته ام. ادامه خواندن Continue reading
متنی که ذیلا از نظر خوانندگان می گذرد در واقع حاصل بحث وگفت وگویی است با یکی از دوستان، درباره عمده ترین پرسش ها یی که پیرامون چپ ایران درشرایط کنونی مطرح گشته است. ادامه خواندن Continue reading
بیانیه مشترک سه سازمان فداییان اکثریت ، اتحاد فداییان خلق و شورای سوسیالیستهای موقت برای تشکیل اتحاد چپ مرزبندی روشن با کمونیستها دارد. ادامه خواندن Continue reading
مختصری در باره‌ی تاریخچه‌ی سوسیال دموکراسی آلمان
دوصد گفته چون نیم‌کردار نیست!
آقای حمیدیان پشیمان و نادم از گذشته‌ی مارکسیستی- لنینیستی خود در سازمان چریک‌های فدائی خلق (اکثریت)، مارکسیسم- لنینیسمی که آنان را مجبور؟! می‌ساخت از خمینی و رژیم ولایت فقیه به عنوان جریانی ضد امپریالیستی طرفداری کنند، اکنون با آموختن درس‌ها و تجربه‌های لازم از آن دوران و پیمودن راه پر پیچ و خم تفکر و اندیشه در مسیر «عاقل شدن» به این نتیجه‌ی درخشان رسیده‌اند که چپ برای «تولد نوین»اش لازم است که «از نفی سرمایه و حذف طبقاتی به همزیستی و مبارزه مسالمت‌آمیز طبقاتی و توسعه اقتصادی گذر کند، ادامه خواندن Continue reading
نگاهی به مجموعه مقالات چپ از نادر عصاره
طرح نظرها در بحث هایی که میان گرایشهای متنوع چپ دروحله اول و چپ مارکسی دروحله دوم صورت می گیرد بخودی خود می تواند منجر به شفافیت بخشیدن به دیدگاهائی شودکه در گفتمانی فراسازمانی، چپی دیگر را شکل دهند. ادامه خواندن Continue reading
پوزش: میان این نوشته و نوشته‌ی پیشین متاسفانه به دلیل بیماریِ نسبتآ طولانی و جراحی چشم فاصله‌ای ناخواسته افتاد که بدین وسیله از خوانندگان گرامی پوزش می‌طلبم.
و اما در ادامه‌ی سخن. آقای حمیدیان در توصیف چپ در مقاله‌شان، «شکست “چپ!” نه بحران “چپ”»، پس از شرحی در باره‌ی تاریخچه و سرشت چپِ متاثر از سوسیالیسم روسی- استالینی و مذمت و نفی آن چنین می‌نویسند: «جنبش چپ ایران اگر بخواهد تولدی نوین پیدا کند، ادامه خواندن Continue reading
حقیقت این است که، در مقطع‌هایی ویژه از تاریخ معاصر میهن ما، از سوی نیروهای سیاسی برای تشکیل حزب ”چپ“ دیگری در ایران- در مقامِ رقیبِ “حزب توده ایران“ در نمایندگی کردن طبقه کارگر و راهنماییِ مبارزه آن به سوی دست یافتن به خواست‌های مشخص‌اش- کوشش‌هایی گونه‌گون صورت گرفته است. ادامه خواندن Continue reading
حد اقل از سه سال پیش به اینطرف می باشد که خبرها و اطلاعیه های مربوط به وحدت چپ به صورت فراخوان دعوت از همه فعالین چپ جهت اینکه زیر یک چطر واحد جمع شده و در راه تدوین اسناد و تشکیل ساختار منسجم واحدی برای نیروهای پراکنده این نحله فکری از طرف سه سازمان مطرح میگردد. این خبر شور و شوق امید های فراوانی را در دلها ایجاد کرد. اکنون بعد از گذشت در حدود بیش از سه سال فعالیتها و تلاشهای عمدتا پشت صحنه، این سه سازمان با فراخوان جدیدی سیاسی در داه تشکیل ساختار واحدی برای جنبش چپ، به صحنه آمده اند.این فراخوان هم از تمامی سازمانها و افراد منفرد چپ دعوت به عمل می آمورد تا جهت تدوین اسناد و برنامه ها و تشکیل ساختار واحد نیروهای چپ دموکرات به حرکت در آمده و زیر یک چطر واحدی گرد بیایند. ادامه خواندن Continue reading
ارکس، محک اندیشه را عمل اجتماعی دانست و اگر کسی مارکس را تنها یکی از مراجع قدیمی بداند نه بزرگترین اندیشمند عصر حاضر، آنگاه دست کم به سخن سنجیده خودمانی” به عمل کار بر آید به سخندانی نیست” توجه کند تا دریابد بی پایه سخن نگوید.
تصور کنید پس از سده ها استقرار سرمایه داری در جهان ، نظریه پردازانش گوش مردم دنیا را پر کردند که: جز این نیست. اما کمونیستها نشان دادند که جز این هم هست. سرمایه داری از پس شکستها و پیروزی ها به نظم دلخواهش رسید و حالا نقی حمیدیان می خواهد بگوید این شکست، واپسین مجال چپ است و به بهانه اینکه ریشه از بن بر آمده و فاتحه مارکسیسم لنینیسم خوانده شده دستها را بالا برده و گویا پیرو می خواهد. البته این نخستین بار نیست که از شکست قطعی چپ گفته می شود و بی گمان نقی حمیدیان ( با همه احترام و فرود آوردن سر در برابر پیشینه سیاسی اش) نباید گمان کند که تلاش زیادی برای پردازش این فرضیه کرده است. در انقلابات دمکراتیک و مردمی که چپ ها مستقیم یا در پشتیبانی از رهبران دمکرات حضور داشته اند پس از سرکوب انقلاب و اغلب کشتار کمونیستها و آزادی خواهان ، نظریه پردازان سرمایه داری وابسته و ارتجاع همواره فریاد برداشته اند که فاتحه چپ خوانده شد. ولی باز در مجالی دیگر آنها سر بر آورده اند و یا به شکلی نظم ظالمانه سرمایه داری به چالش گرفته شده وهرگز نمی توان باور کرد این چالش را احزاب سوسیال دمکرات( هر چند اغلب مورد پشتیبانی کمونیستها بوده اند) بر می انگیزند. ادامه خواندن Continue reading