احزاب سیاسی در کشورهای دمکراتیک، در بین سازمان هائی که در حوزه سیاست فعال هستند، بیشترین نقش را در سپهر سیاسی کشور ایفاء می کنند و پس از دولت، قدرتمندترین نیروی سیاسی هستند که بیشترین سهم از فعالیت های سیاسی را به خود اختصاص می دهند. ادامه خواندن Continue reading
درآمد
بهروز خلیق، مسئول هیات سیاسی – اجرایی شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، در دو نوشته ی اخیر خود که با عنوان «تزهائی پیرامون نظریه ها و پارادایم ها» و « برداشت آزاد از نظریات مارکس»، در سایت “اخبار روز”، “عصر ما” و “سازمان اتحاد فداییان خلق ایران” منتشرشده است، کوشیده ضمن طرح نقد رویکرد جزم اندیشانه ی حاکم بر مبانی فکری سازمان ها و احزاب مارکسیسم- لنینیسم، به نقد ابهام ها و تناقض ها و نادرستی های اندیشه ی مارکس نیز بپردازد. ادامه خواندن Continue reading
سرمایه داری نظام گسترش یابنده است هم از لحاظ درونی و هم بیرونی. کارل مارکس بدرستی براین نکته تاکید می کرد که سرمایه داری هم در درون رشد می کند و هم به مناطق دیگر دست می اندازد. ادامه خواندن Continue reading
۳٫ انواع احزاب
“نوع شناسی …” در خلال یک قرن و اندی فعالیت خود برای فهم جنبه های اساسی رفتار و سازمانهای حزبی، که موضوع مطالعۀ آن بوده اند، مدلها و انواعی را برای احزاب ابداع و یا از واقعیت آنها استخراج کرده است. ادامه خواندن Continue reading
الف- چپ را باید در وجه اصلی خود به مثابه یک جنبش و بخشی از طیف جنبش طبقاتی-اجتماعی علیه مناسبات سرمایه داری و حامل گفتمان برآمده ازآن درنظرگرفت و نه بمثابه یک مکتب و جریان نظری و ایدئولوژیک. ادامه خواندن Continue reading
۱) چندی پیش در مطلبی با تیتر “کدام چپ” که در پایان این نوشته آدرس آن را آورده‌ام، حاصل فهم و تجربه خودم در باره کدامین چپ را گفتم که در بخش دوم همین نوشته، مجدداً نکاتی را در تکمیل آن یاد آور خواهم شد.
اما در مقدمه آن مطلب ابتدا بر روی نکته‌ایی تاکید کردم که اکنون می خواهم بر آن درنگ باز هم بیشتری داشته باشم. علت نیز، از یکسو جدی تر شدن تلاش برای وحدت چپ است و از دیگر سو، همچنان پرسش برانگیز بودن چشم انداز و هدف از آن.
۲) خوشبختانه در میان این اراده کنندگان برای وحدت چپ، کسی را سراغ ندارم که چنین وحدتی را در صورت کامیاب شدنش، اساس حزب چپ بزرگ ایران تلقی کند. یعنی بر این تصور باشد که وحدت حاصله می خواهد و می تواند جنبه “مادر” به خود بگیرد و با جا دادن دیگر جریان‌های چپ موجود در دل خود، از هم این طریق نیز منبسط شود! این جمع اراده کرده را، آن اندازه تجربه هست که بداند در موقعیت کنونی چپ ایران، هیچ تک جریان و یا هیچ وحدتی از چند جریان نمی تواند چنین نقش و رسالتی را ایفاء کند. اصولاً فهم اینکه چپ نیز متکثر است و باید هم متکثر باشد و بماند، خود یک تکامل جدی در چپی بوده است که شوربختانه هر شاخه آن خود را “نماینده طبقه کارگر” می دانست و یا که حزب “طراز نوین” و یا “پیشاهنگ” می نامید و دیگران را پس آهنگ و بدآهنگ؛ و هنوز هم بخش‌هایی از آن، از چنین خود پنداری‌هایی رها نیستند! ادامه خواندن Continue reading
۱٫ به جای مقدمه، طرح مسئله و موضوع گزاری
هدف اصلی این نوشته روشن کردن مفهوم نوع یا الگوی حزبی است، که در کادر پروژه “شکل دهی حزب بزرگ چپ” به درستی به میان آمده است. شاید برای روشن کردن این مفهوم و اهمیت آن، بهترین روش، مکث انتقادی بر چندین لحظه از روند خود پروژه باشد؛ از زمانی که پیشنهاد شد بحث الگوی حزبی یکی از موضوعات “کنفرانس نوامبر” باشد، تا حدوداً همین لحظه، که این نوشته ارائه می شود. ادامه خواندن Continue reading
مراحل تاریخی تحزب و گونهشناسی احزاب
ما با چهار مرحله تاریخی تحزب و چهار گونه الگوی حزبی به طور عام روبرو هستیم: ادامه خواندن Continue reading
در مطلب قبلی به رابطه تکنولوژی و “سازمان” پرداخته شد. در این مطلب به تاثیرات تکنولوژی اطلاعاتی در احزاب سیاسی، تغییرات در ساختار و مناسبات درونی آن پرداخته می شود. ادامه خواندن Continue reading
مقدمه
جنبش سبز ایران هرچند در دستیابی به اهداف خود شکست خورد و دچار بن بست سیاسی گردید ، اما تاثیرات ژرفی در سیمای سیاسی- اجتماعی ایران برجای گذاشت. یکی از این تاثیرات ژرف برآمد عدم ” مشروعیت بنیادی” جمهوری اسلامی در ایران است. ادامه خواندن Continue reading